اتوپیا – شاید امروزه نامش مطرح نباشد اما ریچارد پتی هنوز هم به عنوان پادشاه نسکار شناخته می‌شود. با 7 بار قهرمانی جهان، 200 پیروزی در پیست‌ها و 127 پول‌پوزیشن امروز او یکی از اسرار موفقیتش را برای ما رو می‌کند! اما پیش از آن بیایید گوشه‌ای از افتخارات این اسطوره را با هم مرور کنیم.
حقایقی درباره شروع طوفانی ریچارد پتی
اولین مسابقه خود را در نیویورک استارت کرد. یک سال بعد از آن، در 1959 پس از 9 باری که در جمع ده راننده برتر حضور داشت. او همچنین 6 مرتبه‌ای که در پنج رده اول از خط پایان گذشت، به عنوان بهترین تازه‌کار فصل شناخته شد. در شرایطی که هنوز 3 سال از حضورش در نسکار می‌گذشت، به عنوان نایب قهرمانی رسید. در 1964 با اتومبیل مسابقه‌ای پلیموت سوپربردش توانست 9 قهرمانی بدست آورد. ریچارد 114 هزار دلار از اولین مسابقه ملی خود دستمزد گرفت.
ریچارد جوان با کسب این عناوین در حقیقت پایه‌های سلطه خود در نسکار را محکم می‌کرد و رفته‌رفته به افتخاراتش می‌افزود. سومین قهرمانی‌اش در دیتونا 500 را در 1971 بدست آورد. زمانی که جام را بالای سر برد، نامش به عنوان اولین راننده‌ای که سه بار به این عنوان قهرمانی رسیده در تاریخ ثبت شد. همچنین او نخستین راننده‌ای بود که دستمزدش بیش از یک میلیون دلار در سال بود. این حقوق در دهه 70 ریچارد را به یکی از گران‌قیمت‌ترین راننده‌های نسکار تبدیل کرد.
اما در 1972 بود که STP (کمپانی روغن‌موتورسازی) قرارداد 28ساله‌ای برای اسپانسری پتی امضا کرد. از آن پس بود که نام ریچارد پتی با اتومبیل شماره 43 آبی‌رنگش در تمامی جهان زبان‌زد شد. این شهرت تا جایی پیش رفت که بیشتر از ریچارد پتی به petty blue (پتی آبی) مشهور شد.
قهرمانی رویایی
در 1984 دویستمین و آخرین قهرمانی خود را در این رقابت‌ها بدست آورد. این قهرمانی برای ریچارد رویایی بود.از یک طرف در مسابقه‌ای فوق‌العاده نزدیک میان رانندگان دیگر توانست در حالی که فقط به اندازه یک گلگیر از رقیبش جلو بود، از خط پایان بگذرد. از طرفی دیگر هم رونالد ریگان رئیس جمهور ایالات متحده این رقابت را از نزدیک دنبال می‌کرد که این قهرمانی را برای پتی شیرین‌تر از همیشه کرد. در همین رقابت بود که نام ریگان به عنوان اولین رئیس جمهوری که تماشاگر این رقابت‌ها بود در تاریخ ثبت شد.
پس از 35 سال حضور مداوم در میادین اتومبیل‌رانی آمریکا و استارت در 1184 مسابقه، پتی تصمیم گرفت تا در 1992 از دنیای مسابقات خداحافظی کند.
منبع تا اینجای مقاله: بیت ران
و اما یکی از رموز موفقیت ریچارد!
قضیه اینجاست که سلطان در دهه 70 میلادی تصادف می‌کند و شانه او از جا در می‌رود. اما او تسلیم نمی‌شود و دنبال راهی می‌گردد که بتواند تمرینات خود را ادامه دهد. اینجاست که او این دستگاه را در کارگاه شخصی خود طراحی می‌کند و می‌سازد. چیزی شبیه به سیمولاتورهای رانندگی امروزیست. با این تفاوت که نمایشگر ندارد! و شما برای کار کردن با آن مجبورید پیست و ماشین را در ذهن خود مجسم کنید!
آلبوم تصاویر دستگاه جادویی (!) ریچارد پتی
